W artykule przedstawiono podstawowe założenia rekultywacji biologicznej terenów zdegradowanych w wyniku eksploatacji różnych surowców przemysłowych. Odkrywkowa bądź głębinowa eksploatacja prowadzi zawsze do ingerencji w środowisko. Powstają zwałowiska wewnętrzne, zewnętrzne oraz wyrobiska i zbiorniki poflotacyjne, które stanowią użytki pokopalniane. Tereny te po zakończeniu eksploatacji wymagają wykonania szeregu zabiegów rekultywacyjnych, mających na celu przywrócenie im wartości przyrodniczych i użytkowych. Rekultywacja terenów zdegradowanych powinna obejmować przede wszystkim prace techniczno-biologiczne ukierunkowanie na odpowiednie przygotowanie gruntów i poprawę ich chemizmu oraz wdrożenie zabiegów natury biologicznej, służących odnowieniu aktywności biologicznej (mikrobiologicznej i enzymatycznej). Należy kształtować właściwą architekturę zwałowisk oraz jakość gruntu pogórniczego, aby poprzemysłowe nieużytki przekształcały się w tereny spełniające funkcje gospodarcze bądź krajobrazowe, podnosząc atrakcyjność przekształconych obszarów antropogenicznych.
Pełen tekst dostępny w języku polskim w formacie Adobe Acrobat: https://www.npt.up-poznan.net/pub/art_8_42.pdf
| MLA | Mocek-Płóciniak, Agnieszka. "Biologiczna rekultywacja terenów zdegradowanych po eksploatacji węgla brunatnego i rud miedzi." Nauka Przyr. Technol. 8.3 (2014): #42. |
| APA | Agnieszka Mocek-Płóciniak (2014). Biologiczna rekultywacja terenów zdegradowanych po eksploatacji węgla brunatnego i rud miedzi. Nauka Przyr. Technol. 8 (3), #42 |
| ISO 690 | MOCEK-PłóCINIAK, Agnieszka. Biologiczna rekultywacja terenów zdegradowanych po eksploatacji węgla brunatnego i rud miedzi. Nauka Przyr. Technol., 2014, 8.3: #42. |
Agnieszka Mocek-Płóciniak
Katedra Mikrobiologii Ogólnej i Środowiskowej
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
ul. Szydłowska 50
60-656 Poznań
Poland
e-mail: agamp@up.poznan.pl