Badania przeprowadzono na archeologicznym dojrzałym drewnie bielu sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) charakteryzującym się znacznym stopniem degradacji, lecz małym skurczem stycznym i promieniowym oraz względnie dużym skurczem wzdłużnym. Mokre próbki nasycano 30-procentowymi wodnymi roztworami sacharozy, laktitolu, PEG 300 i PEG 4000 i suszono w powietrzu lub nasycano około 30-procentowym wodnym roztworem mieszaniny PEG 300 i PEG 4000 i suszono liofilizacyjnie. Skuteczność modyfikacji oceniano na podstawie częściowego skurczu drewna w trzech kierunkach anatomicznych po przeprowadzonej impregnacji, suszeniu i sezonowaniu próbek w powietrzu przy wilgotności względnej wynoszącej 40% i 65% oraz na podstawie higroskopijności impregnowanych i sezonowanych próbek. Modyfikacja drewna przeprowadzona PEG 300, sacharozą i laktitolem powodowała, że badane częściowe skurcze liniowe nie przekraczały 0,5%. Takie same wyniki odnotowano także po suszeniu liofilizacyjnym drewna impregnowanego mieszaniną obydwu poliglikoli. Ostatni wariant modyfikacji powodował, że impregnowany materiał absorbował mniejsze ilości wody.
Pełen tekst dostępny w języku polskim w formacie Adobe Acrobat: https://www.npt.up-poznan.net/pub/art_5_29.pdf
| MLA | Babiński, Leszek. "Badanie skuteczności konserwacji archeologicznego drewna sosny o małym skurczu poprzecznym i dużym skurczu wzdłużnym." Nauka Przyr. Technol. 5.3 (2011): #29. |
| APA | Leszek Babiński (2011). Badanie skuteczności konserwacji archeologicznego drewna sosny o małym skurczu poprzecznym i dużym skurczu wzdłużnym. Nauka Przyr. Technol. 5 (3), #29 |
| ISO 690 | BABIńSKI, Leszek. Badanie skuteczności konserwacji archeologicznego drewna sosny o małym skurczu poprzecznym i dużym skurczu wzdłużnym. Nauka Przyr. Technol., 2011, 5.3: #29. |
Leszek Babiński
Dział Konserwacji Muzealiów
Muzeum Archeologiczne w Biskupinie
Biskupin 17
88-410 Gąsawa
Poland
e-mail: leszek.babinski@wp.pl