Kluczem do określania funkcji rekreacyjnych w małych jednostkach osadniczych powinno się stać stworzenie systemu oceny walorów krajobrazowych pozwalającego w trafny sposób sformułować kierunki rozwoju. W Wielkopolsce zasoby dziedzictwa kulturowego w połączeniu z zasobami przyrodniczymi tworzą charakterystyczny typ krajobrazu, szczególnie widoczny w małych miasteczkach i we wsiach. Brak odpowiedniej wiedzy o historii miejsca jest często przyczyną złego sposobu zagospodarowania przestrzennego, deformacji krajobrazu, a nawet dewastacji lokalnych zasobów. W tym kontekście kwestią priorytetową jest przygotowanie systemu działań pozwalających określić zarówno zalety, mocne strony i możliwości danego obszaru, jak i jego wady, słabości i ograniczenia, co jest podstawą dopasowania odpowiednich funkcji i sposobów zagospodarowania rekreacyjnego. Próbą zaprezentowania takiego systemu jest koncepcja rewaloryzacji wsi Owińska, w której jednostka osadnicza staje się elementem regionalnego programu ochrony krajobrazu kulturowego w ramach tzw. Cysterskiego Parku Kulturowego.

https://www.npt.up-poznan.net/pub/art_3_35.pdf
MLA | Raszeja, Elżbieta, and Natalia Wolska. "Rozwój rekreacji z wykorzystaniem istniejących zasobów kulturowych w małych jednostkach osadniczych Wielkopolski." Nauka Przyr. Technol. 3.1 (2009): #35. |
APA | Elżbieta Raszeja, Natalia Wolska (2009). Rozwój rekreacji z wykorzystaniem istniejących zasobów kulturowych w małych jednostkach osadniczych Wielkopolski. Nauka Przyr. Technol. 3 (1), #35 |
ISO 690 | RASZEJA, Elżbieta, WOLSKA, Natalia. Rozwój rekreacji z wykorzystaniem istniejących zasobów kulturowych w małych jednostkach osadniczych Wielkopolski. Nauka Przyr. Technol., 2009, 3.1: #35. |
Elżbieta Raszeja
Elżbieta Raszeja
Katedra Terenów Zieleni
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
ul. Dąbrowskiego 159
60-594 Poznań
e-mail: ktzera@up.poznan.pl