Wstęp. Trzustka jest ważnym narządem biorącym udział w przemianie materii. Poprzez swoją czynność wewnątrzwydzielniczą (wydzielanie insuliny i glukagonu) reguluje gospodarką węglowodanową, natomiast jej czynność zewnątrzwydzielnicza w dużym stopniu wpływa na procesy trawienia. Urazy trzustki występują częściej u dzieci niż u dorosłych. Narząd ten znajduje się na czwartym miejscu pod względem częstości ulegania uszkodzeniom w wyniku tępego urazu brzucha. Diagnostyka i leczenie chorych z urazem trzustki stanowią wciąż istotny problem w traumatologii dziecięcej.
Materiał i metody. Wykonano analizę retrospektywną przebiegu chorób dzieci leczonych
z powodu urazu trzustki w Klinice Chirurgii, Traumatologii i Urologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Ocenie poddano zastosowane postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne (zachowawcze lub zabiegowe) z uwzględnieniem leczenia żywieniowego.
Wyniki. Urazy trzustki występowały głównie u dzieci w wieku 7–11 lat (73%). Najczęściej były spowodowane urazem rowerkowym (47%), gdzie przyjmowały formę izolowaną. Wśród innych przyczyn uszkodzenia trzustki notowano: wypadki komunikacyjne (20%), urazy tępe brzucha (20%) i przygniecenia (13%). U 66% dzieci zdiagnozowano uszkodzenie I stopnia według klasyfikacji AAST. Wszystkim chorym wykonywano USG jamy brzusznej oraz oznaczano poziomy enzymów trzustkowych, co pozwalało ze 100-procentową czułością rozpoznać uszkodzenie. Pacjentów wydolnych hemodynamicznie leczono zachowawczo (73%) z zastosowaniem leczenia żywieniowego oraz antybiotykoterapii (karbapenemy). Żywienie parenteralne stosowano u 40% chorych. U dzieci z całkowitym przerwaniem ciągłości narządu lub z uszkodzeniem przewodu Wirsunga wdrażano leczenie zabiegowe (najczęściej pankreatojejunostomia dystalna). U dwóch pacjentów obserwowano wytworzenie pseudotorbieli, których skuteczne leczenie polegało na drenażu zewnętrznym.
Wnioski. Postępowanie terapeutyczne należy każdorazowo dobierać indywidulanie, uwzględniając przy tym stan ogólny dziecka, stopień uszkodzenia trzustki, urazy współistniejące oraz dostępność metod diagnostycznych i terapeutycznych. W przypadku dziecka wydolnego hemodynamicznie rekomendowanym postępowaniem jest leczenie zachowawcze z uwzględnieniem leczenia żywieniowego.
Pełen tekst dostępny w języku polskim w formacie Adobe Acrobat: https://www.npt.up-poznan.net/pub/art_11_39.pdf
00216
| MLA | Noskiewicz, Jakub, et al. "Urazy trzustki u dzieci." Nauka Przyr. Technol. 11.4 (2017): #39. https://doi.org/10.17306/J.NPT.2017.4.39 |
| APA | Jakub Noskiewicz1, Paweł Juszczak1;2, Michał Sawicki1, Olgierd Pietkiewicz1, Sebastian Moryciński1, Przemysław Mańkowski1 (2017). Urazy trzustki u dzieci. Nauka Przyr. Technol. 11 (4), #39 https://doi.org/10.17306/J.NPT.2017.4.39 |
| ISO 690 | NOSKIEWICZ, Jakub, et al. Urazy trzustki u dzieci. Nauka Przyr. Technol., 2017, 11.4: #39. https://doi.org/10.17306/J.NPT.2017.4.39 |
Jakub Noskiewicz
Katedra i Klinika Chirurgii
Traumatologii i Urologii Dziecięcej
Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
ul. Szpitalna 27/33
60-572 Poznań
Poland
e-mail: jnoskiewicz@op.pl