Wstęp. Analiza składu ciała sportowców jest szczególnie ważna w aspekcie planowania żywienia i obciążeń treningowych. Szczególnie w sportach siłowych powtarzalność i precyzja pomiarów odgrywają istotną rolę w przypadku okołotreningowych zmian masy i składu ciała. Precyzyjne monitorowanie tych zmian właściwie dobraną metodą pozwala na przewidywanie skutków nieodpowiedniej diety czy obciążeń treningowych. Celem pracy było porównanie dokładności pomiarów zawartości tłuszczu (%Fat) określonej metodami spektrofotometrii (NIR), impedancji bioelektrycznej (BIA) i techniką antropometryczną (SF) w porównaniu z pletyzmografią powietrzną (BP) jako metodą referencyjną w grupie aktywnych sportowo mężczyzn uprawiających trójbój siłowy.
Materiał i metody. Badania wykonano jednoczasowo w grupie 49 mężczyzn (19-26 lat) uprawiających trójbój siłowy klasyczny. Zawartość tłuszczu zmierzono urządzeniem typu Bod Pod (metoda BP), aparatem FUTREX 6100A/ZL (metoda NIR), analizatorem Tanita MC 780 MA (metoda BIA) oraz cyrklem typu Harpenden (grubość fałdów tłuszczowo-skórnych, technika SF).
Wyniki. W grupie ogółem współczynnik dokładności pomiaru %Fat wynosił w stosunku do metody referencyjnej: 100% w przypadku metody BIA, 94% w przypadku metody SF i 74%
w przypadku metody NIR. W grupie osób o zawartości tłuszczu w ciele ≤ 20% (L-Fat-P) i > 20% (H-Fat-P) współczynniki dokładności pomiaru wynosiły odpowiednio: 117 vs. 86% (BIA), 105 vs. 82% (SF), 84 vs. 63% (NIR). Współczynniki korelacji pomiędzy metodami testowanymi
a metodą referencyjną w grupie ogółem wynosiły 0,70 (SF), 0,61 (BIA), 0,43 (NIR), wszystkie były istotne. W grupie L-Fat-P istotną korelację wykazano między metodami BP i SF (r = 0,52), a w grupie H-Fat-P między metodami BP i BIA (r = 0,53). Różnica względna w grupie ogółem oraz L-Fat-P i H-Fat-P wynosiła, odpowiednio, między metodą BP i NIR: –20,7% oraz –9,2% vs. –37,1%, metodą BIA: 8,9% oraz 23,6% vs. –14,2%, techniką SF: –0,6% oraz 9,8% vs. –17,1%.
Wnioski. Uzyskane rezultaty wskazały na potrzebę starannego doboru technik analizy składu ciała osób uprawiających sporty siłowe. Największą dokładność pomiaru %Fat wykazano w przypadku techniki antropometrycznej, umiarkowane przeszacowanie – w przypadku metody impedancji bioelektrycznej, a znaczące niedoszacowanie – w przypadku metody spektrofotometrycznej. Dokładność pomiarów zależała od zawartości tłuszczu w ciele. W przyszłości konieczne są badania wśród osób uprawiających sporty wytrzymałościowe oraz wśród nieaktywnych sportowo.
Pełen tekst dostępny w języku polskim w formacie Adobe Acrobat: https://www.npt.up-poznan.net/pub/art_11_21.pdf
00182
| MLA | Człapka-Matyasik, Magdalena, and Marzena Grdeń. "Analiza dokładności pomiarów zawartości tłuszczu metodami spektrofotometrii, impedancji bioelektrycznej i techniki antropometrycznej w porównaniu z pletyzmografią powietrzną u trójboistów siłowych." Nauka Przyr. Technol. 11.3 (2017): #21. https://doi.org/10.17306/J.NPT.2017.3.21 |
| APA | Magdalena Człapka-Matyasik1, Marzena Grdeń2 (2017). Analiza dokładności pomiarów zawartości tłuszczu metodami spektrofotometrii, impedancji bioelektrycznej i techniki antropometrycznej w porównaniu z pletyzmografią powietrzną u trójboistów siłowych. Nauka Przyr. Technol. 11 (3), #21 https://doi.org/10.17306/J.NPT.2017.3.21 |
| ISO 690 | CZłAPKA-MATYASIK, Magdalena, GRDEń, Marzena. Analiza dokładności pomiarów zawartości tłuszczu metodami spektrofotometrii, impedancji bioelektrycznej i techniki antropometrycznej w porównaniu z pletyzmografią powietrzną u trójboistów siłowych. Nauka Przyr. Technol., 2017, 11.3: #21. https://doi.org/10.17306/J.NPT.2017.3.21 |
Magdalena Człapka-Matyasik
Katedra Higieny Żywienia Człowieka
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
ul. Wojska Polskiego 31/33
60-624 Poznań
Poland
e-mail: magdalena.matyasik@ up.poznan.pl