Wstęp. Przyjęcie Ramowej Dyrektywy Wodnej (Dyrektywa..., 2000) spowodowało konieczność oceny cieków wodnych z użyciem trzech elementów: biologicznego, fizykochemicznego i hydromorfologicznego. Badania stanu hydromorfologicznego prowadzono w Polsce od początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku, jednak żadna z metod wykorzystywanych w tym celu nie spełniała w pełni wymagań RDW. W 2009 roku na zlecenie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska opracowano metodę zgodną z RDW – Monitoring Hydromorfologiczny Rzek (MHR). Celem niniejszej pracy było porównanie wyników uzyskanych metodą opracowaną przed wprowadzeniem RDW i nową metodą MHR.
Materiał i metody. Badania wykonano na szlaku wodnym o długości 709 km zwanym Wielką Pętlą Wielkopolski (WPW). W jej skład wchodzą dwie największe rzeki Wielkopolski – Warta
i Noteć oraz łączący je kanał Warta–Gopło. Oceny stanu hydromorfologicznego dokonano na podstawie podziału na Jednolite Części Wód Powierzchniowych (JCWP) zgodnie z wymaganiami Ramowej Dyrektywy Wodnej (Dyrektywa..., 2000). Badaniami objęto 17 JCWP składających się na WPW. Pod względem kategorii naturalności pięć z nich zalicza się do wód sztucznych, pozostałe 12 do wód naturalnych. Do oceny hydromorfologicznej powyższych cieków wykorzystano dwie metody: EcomorphEval – metodę terenową oraz Monitoring Hydromorfologiczny Rzek (MHR) – metodę fotointerpretacyjną.
Wyniki. Według metody MHR większość JCWP zaliczono do II lub III klasy stanu hydromorfologicznego (cieki naturalne) albo potencjału hydromorfologicznego (cieki sztuczne). W grupie tej znalazły się wszystkie cieki sztuczne. Tylko jedną naturalną JCWP (ujściowy odcinek Noteci) zaliczono do I klasy stanu hydromorfologicznego. W przypadku pierwszej metody – EcomorphEval – oceny poszczególnych JCWP były bardziej zróżnicowane. Wyniki uzyskane obiema metodami zostały następnie porównane.
Wnioski. Różnice w ocenie poszczególnych JCWP wynikały głównie z nieoceniania elementu ciągłości rzeki w metodzie opracowanej przed RDW (EcomorphEval) oraz z różnej liczby ocenianych wskaźników i atrybutów w przypadku strefy przybrzeżnej i użytkowania doliny.
Pełen tekst dostępny w języku polskim w formacie Adobe Acrobat: https://www.npt.up-poznan.net/pub/art_11_1.pdf
00186
| MLA | Górecki, Krzysztof, and Piotr Lewandowski. "Hydromorfologiczna ocena Wielkiej Pętli Wielkopolski – porównanie metod i wyników." Nauka Przyr. Technol. 11.1 (2017): #1. https://doi.org/10.17306/J.NPT.2017.1.1 |
| APA | Krzysztof Górecki1, Piotr Lewandowski2 (2017). Hydromorfologiczna ocena Wielkiej Pętli Wielkopolski – porównanie metod i wyników. Nauka Przyr. Technol. 11 (1), #1 https://doi.org/10.17306/J.NPT.2017.1.1 |
| ISO 690 | GóRECKI, Krzysztof, LEWANDOWSKI, Piotr. Hydromorfologiczna ocena Wielkiej Pętli Wielkopolski – porównanie metod i wyników. Nauka Przyr. Technol., 2017, 11.1: #1. https://doi.org/10.17306/J.NPT.2017.1.1 |
Krzysztof Górecki
Katedra Entomologii i Ochrony Środowiska
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
ul. Dąbrowskiego 159
60-594 Poznań
Poland
e-mail: goral@up.poznan.pl